Rotawirus atakuje nagle

Rotawirus - czym jest, drogi zakażenia, objawy, leczenie, jak uniknąć zakażenia

Rotawirus budzi strach, zwłaszcza wśród rodziców małych dzieci. To właśnie rotawirus wywołuje biegunkę, gorączkę oraz wymioty, które dla najmłodszych często kończą się leczeniem w szpitalu. Czy można się skutecznie bronić przed groźnymi rotawirusami?

Dzieci są najbardziej narażone na zakażenie rotawirusem (Shutterstock)

SPIS TREŚCI

• 1.Rotawirus - czym jest
• 2.Rotawirus - drogi zakażenia
• 3.Rotawirus - objawy
• 4.Rotawirus - leczenie
• 5.Rotawirus - jak uniknąć zakażenia

1. Rotawirus - czym jest

Rotawirusy to grupa wirusów najczęściej odpowiadająca za infekcje układu pokarmowego wśród niemowląt i dzieci. Szczególnie narażone na zakażenie rotawirusem są dzieci między 6. miesiącem a 2. rokiem życia. Szacuje się, że prawie każde dziecko do 5. roku życia przeszło biegunkę wywołaną właśnie przez rotawirusy.

Rotawirus ma kolisty kształt i bardzo łatwo się przenosi. Rotawirus cechuje się dużą stabilnością w środowisku zewnętrznym, co oznacza, że rotawirus długo żyje poza organizmem człowieka na skażonych powierzchniach (nawet 2 miesiące), a zniszczeniu ulega dopiero po 30 minutach w temperaturze 60 stopni Celsjusza

Rotawirusy mogą się przenosić:

• drogą pokarmową (poprzez żywność i wodę zanieczyszczoną tymi wirusami);
• przez kontakt bezpośredni z osobą chorą (najczęściej drogą kropelkową, czyli przez kaszel, kichnięcie);
• przez kontakt z zanieczyszczonymi wirusami przedmiotami i powierzchniami.

Rotawirus jest bardzo zakaźny, odporny na środki dezynfekujące (nie wystarczy mycie rąk wodą z mydłem), a na dłoniach żyje około 4 godzin. Z tych powodów bardzo łatwo o zakażenie rotawirusem, które może być niebezpieczne dla małych dzieci.

3. Rotawirus - objawy

Typowe objawy zakażenia rotawirusowego to:

• wymioty – bardzo gwałtowne, trwają około 1–2 dni i najczęściej występują przed pojawieniem się kolejnych objawów;
• biegunka – ostra (wypróżnienia nawet 20 razy w ciągu doby), luźne, wodniste stolce oraz stolce tryskające, może trwać kilka dni;
• gorączka – bardzo wysoka, nawet 40 stopni Celsjusza.

4. Rotawirus - leczenie

Infekcja rotawirusem zwykle mija samoistnie, a leczenie opiera się głównie na nawadnianiu. Najgorzej zakażenie rotawirusem znoszą niemowlęta, ponieważ dużo częściej ulegają odwodnieniu (ze względu na niską wagę i trudności z podawaniem napojów). Z tego powodu bardzo często jest konieczna hospitalizacja i nawadnianie organizmu kroplówkami.

Dzieci należy uczyć dobrych nawyków, czyli dokładnego mycia rąk przed posiłkami, po powrocie do domu, po zabawie ze zwierzętami i po każdej wizycie w toalecie. Należy bardzo dokładnie myć owoce i warzywaoraz pilnować, by dziecko nie piło nieprzegotowanej wody. Higiena jest bardzo ważna w profilaktyce rotawirusa, ale nie daje stuprocentowej pewności na uniknięcie zakażenia rotawirusem.

Warto wiedzieć, że ryzyko infekcji rotawirusowej zmniejsza się, jeśli karmimy dziecko piersią. Wytworzone w ten sposób przeciwciała chronią bezbronny organizm maluszka. Najbardziej skuteczną metodą profilaktyczną jest szczepienie na rotawirusy.

Pneumokoki

Pneumokoki, – co to właściwie jest?

źródło: wikipedia.org

Niby każdy o nich słyszał, że zaleca się szczepić, ale skoro wszyscy wiedzą, to trochę wstyd pytać…Nic bardziej mylnego,  już sama nazwa może wprowadzić w błąd. To bakteria z grupy paciorkowców o łacińskiej nazwie Streptococcus pneumoniae, czyli tłumacząc dosłownie dwoinka zapalenia płuc. Została tak nazwana przez Ludwika Pasteura, ponieważ po raz pierwszy wyizolował ją u pacjenta chorującego właśnie na tą dolegliwość. Wbrew mianownictwu, bakteria może wywoływać różnego rodzaju inne, poważne zakażenia:

• Ostre zapalenie zatok,
• Zapalenie ucha środkowego,
• Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, a nawet ropnia mózgu
• Zapalenie szpiku,
• Zapalenie stawów,
• Zapalenie wsierdzia, osierdzia
• Zapalenie otrzewnej,
• Zapalenie tkanki łącznej,
• Sepsę

Na inwazyjne choroby pneumokokowe w Polsce prawdopodobnie choruje rocznie 1 na 2200–5200 dzieci do 2. roku życia (ok. 130–320 ciężkich zachorowań rocznie). W rzeczywistości ta liczba jest prawdopodobnie większa, bo wielu przypadków nie identyfikuje się właściwie. Stąd właśnie pojawiło się szczepienie, by uniknąc poważnych zakażeń i hospitalizacji u maluszków.

Jak się zarażamy?

Bakteria jest bardzo rozpowszechniona, istnieje spora grupa nosicieli (około 60%populacji), którzy nie chorują na powyższe choroby(chyba, że ich odporność obniża się, wtedy sytuacja może zmienić się diametralnie i również oni są w grupie infekcyjnego ryzyka), mogąc jednocześnie zarażać innych.  Do zakażenia dochodzi droga kropelkową, czyli, gdy wdychamy bakterie, przebywając chociażby w tym samym pomieszczeniu, przy kontakcie bezpośrednim ze źródłem dwoinki. Dlatego ryzyko zwiększa się gdy maluch uczęszcza do żłobka, albo przedszkola, albo pozostaje pod opieką dziadków, czy opiekunki.

Czemu szczepimy dzieci?

Epidemiologia i statystyka wykazuje, że największe ryzyko wystąpienia powyższych ciężkich chorób wywołanych przez bakterie otoczkowe (pneumokoki, meningokoki, Hib) występuje u najmłodszych dzieci, głównie do 2 roku życia. W 2008 roku doszło do 6800 przypadków śmierci wśród dzieci europejskich do wieku lat 5(do tego wieku ryzyko powikłań jest najbardziej groźne), wywołanych tą bakterią. Wynika to, z jednej strony z budowy dwoinki i jej otoczki (na podstawie badań wykryto aż 80 rodzajów paciorkowca!) z drugiej– z niedojrzałości układu odporności i nieumiejętności walki zakażeniem. Jak na razie najskuteczniejszą i najbezpieczniejszą formą zapobiegania ciężkim formom choroby są szczepienia ochronne. Wpływają również na zmniejszenie zasiedlenia bakterii w nosogardle i liczby nosicieli. Co więcej bezpiecznie nie mogą czuć się dorośli powyżej 65 roku życia, czyli najczęściej dziadkowie opiekujący się maluszkami. Ponieważ w starszym wieku ponownie wzrasta ryzyko poważnego zakażenia spowodowanego dwoinką.

Zdrowe odżywianie

Zaparcia u dzieci

Zaparcie jest jedną z najczęstszych chorób dzieci. W Polsce nie posiadamy dobrych danych epidemiologicznych dotyczących tego schorzenia. Zakładając, iż są one zbliżone do danych amerykańskich to dolegliwości związane z zaparciami u dzieci są przyczyną 3-5% wszystkich pediatrycznych wizyt ambulatoryjnych i aż 10-25% porad u gastroenterologów dziecięcych. Około 3% dzieci w Stanach Zjednoczonych w wieku przedszkolnym i 1-7,5% w wieku szkolnym doświadczyło zaparcia¹.

W celu rozpoznania u dziecka zaparć należy przede wszystkim zaobserwować czy wypróżnienia nie występują zbyt rzadko, czy dziecko nie unika wizyt w toalecie i nie towarzyszy im ból.

Do głównych przyczyn występowania zaparć wśród dzieci należą zaparcia czynnościowe, stanowią one także większą część wszystkich przypadków zaparcia u dzieci. Ciąg zdarzeń zaczyna się najczęściej od nieprawidłowej diety, ta prowadzi do zmiany konsystencji stolca. Ale może też być tak, że spowodować to może: sytuacja stresowa, choroba gorączkowa, unieruchomienie, brak dostępności toalety, pośpiech. Prowadzi to do bolesnej defekacji. Zaparcia z przyczyn chorobowych są rzadsze. Do zaparć u dzieci prowadzą też: niedożywienie, odwodnienie, nadmierne spożycie mleka, niedobór błonnika, ale także nadużywanie środków przeczyszczających, strukturalne wady przewodu pokarmowego, cukrzyca, niedoczynność tarczycy, choroba Hirschprunga^1,2. Zaparcia u dzieci zawsze należy konsultować z lekarzem

Do objawów związanych z nieprawidłowym rytmem wypróżnień wśród dzieci - przewlekłych zaparć należą miedzy innymi: oddawanie z wysiłkiem twardego, zbitego stolca, bez całkowitego opróżnienia odbytnicy, oddawanie stolca o dużej objętości (zatykającego muszlę klozetową), ból podczas defekacji. Przyczyną zaparcia u dzieci mogą być: predyspozycje genetyczne, zwolniony pasaż jelitowy, nadpobudliwość, unikanie korzystania z toalety, dieta ubogoresztowa, ale i przyczyny organiczne, wszystkie powody powinien ocenić lekarz^1,3.

W przypadku rozpoznania zaparć u dziecka należy zadbać, aby dieta dziecka zawierała dużo pokarmów bogatych w błonnik, takich jak otręby, pełne ziarno, owoce oraz warzywa².

Leczenie zaparcia u dziecka może obejmować: zmianę diety, ćwiczenie nawyku regularnego wypróżniania się, a także jeżeli zaistnieje taka potrzeba, podawanie leków przeczyszczających³. Nie diagnozuj swojego dziecka sam, zawsze konsultuj wszelkie niepokojące objawy z lekarzem.

Lek NO-SPA dzięki działaniu rozkurczowemu na mięśnie gładkie znajdujące się w przewodzie pokarmowym, może przynieść dziecku ulgę tam, gdzie zaparcia mają charakter spastyczny oraz zmniejszyć ból bądź dyskomfort spowodowany zaparciami. Lek NO-SPA 40 mg może być stosowany u dzieci powyżej 6 roku życia .

Nietolerancja pokarmów

Zaparcia są częstym objawem klinicznym u dzieci - w populacji do 12. roku życia stwierdza się je u 16-37% badanych. Najczęściej objawy występują okresowo i ustępują samoistnie, ale w pewnych przypadkach choroba ma charakter przewlekły. Przyczyny przewlekłego zaparcia nie są w pełni poznane. Za najistotniejsze w patogenezie choroby uważa się zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego oraz wpływ czynników psychicznych. Autorzy omawianego badania wysunęli na podstawie wcześniejszych obserwacji klinicznych hipotezę, że jedną z przyczyn zaparć u dzieci jest nietolerancja mleka krowiego. Na tym tle może dochodzić do patologicznych zmian w okolicy odbytu i w odbytnicy (szczeliny odbytu, rumień, obrzęk), które powodują ból przy defekacji, co w konsekwencji prowadzi do występowania przewlekłego zaparcia stolca. W celu potwierdzenia powyższej hipotezy autorzy przeprowadzili randomizowane badanie metodą podwójnie ślepej próby w układzie naprzemiennym (crossover), w którym ocenili wpływ diety bezmlecznej na występowanie przewlekłego zaparcia stolca u dzieci.

Badaniem objęto 65 dzieci w wieku 11-72 miesięcy (śr. 34,6 miesiąca), skierowanych do poradni gastrologicznej z powodu przewlekłego zaparcia stolca. Rozpoznanie to stawiano, gdy dziecko miało jedno wypróżnienie co 3-15 dni, towarzyszył mu ból brzucha i(lub) odbytu, a leczenie lekami przeczyszczającymi (laktuloza, olej mineralny) nie dawało poprawy. Z badania wykluczono dzieci, u których ustalono przyczynę zaparcia stolca (wady anatomiczne, niepożądane działanie leków, stan po zabiegu chirurgicznym na jelicie grubym itp.), a także te, u których stosowano dietę eliminacyjną bez białek mleka krowiego przed badaniem. U 49 spośród 65 dzieci stwierdzono szczeliny odbytu przed włączeniem do badania. Po 15 dniach wstępnej obserwacji chorych losowo przydzielono do jednej z dwóch grup: w pierwszej stosowano dietę opartą na mleku krowim, a w drugiej podawano dzieciom mleko sojowe i wyeliminowano z diety białka mleka krowiego. Po 2 tygodniach stosowania powyższej diety następowała 7-dniowa przerwa, podczas której nie wprowadzono ograniczeń żywieniowych, po czym zamieniono dietę w obu grupach na kolejne 2 tygodnie - w pierwszej stosowano mleko sojowe, a w drugiej preparaty mleka krowiego. Wynik leczenia uznano za dobry, gdy dziecko podczas stosowania diety (2 tygodnie) miało co najmniej 8 wypróżnień.

Dobry wynik leczenia zaobserwowano u 44 dzieci (68%), przy czym poprawę zanotowano tylko w czasie stosowania diety bezmlecznej (tzn. bez białek mleka krowiego). W okresie podawania preparatów sojowych u wszystkich dzieci w ciągu 7 dni stwierdzono zanikanie szczelin odbytu, obrzęku i rumienia w okolicy odbytu oraz ustąpienie bólu przy defekacji. Objawy te pojawiły się ponownie w ciągu 3-6 dni od ponownego wprowadzenia mleka krowiego do diety, często przed wystąpieniem zaparcia stolca.

W porównaniu z chorymi, którzy nie odpowiedzieli na leczenie (21 badanych), u dzieci, u których uzyskano dobry wynik po zastosowaniu diety bezmlecznej (44 badanych), znamiennie częściej stwierdzono: inne objawy alergii, takie jak nieżyt nosa, zapalenie skóry czy nawracające epizody zapalenia oskrzeli ze świstem (1/21 vs.11/44, p = 0,05); co najmniej jeden z następujących objawów: występowanie IgE swoistych dla białek mleka krowiego w surowicy, eozynofilia krwi obwodowej, dodatnie testy skórne z białkami mleka krowiego (4/21 vs.31/44 dzieci, p <0,001); szczeliny odbytu, obrzęk i rumień okolicy odbytu (9/21 vs. 40/44, p <0,001); cechy zapalenia w wycinku błony śluzowej odbytnicy (5/21 vs. 26/44, p = 0,008). Miesiąc po zakończeniu badania u wszystkich 44 dzieci, u których uzyskano poprawę w czasie stosowania diety bezmlecznej, potwierdzono nietolerancję białek mleka krowiego na podstawie wyniku testu prowokacji, który przeprowadzono metodą podwójnie ślepej próby, kontrolowanej z użyciem placebo (preparat sojowy). Autorzy wyciągnęli wniosek, że przyczyną przewlekłego zaparcia stolca u niektórych dzieci jest nietolerancja białek mleka krowiego.

Żródło: mp.pl

Zaparcia problem tego wieku

Zaparcia to powszechny problem wśród kobiet, który wywołuje dyskomfort i frustrację, a nie leczony może prowadzić do rozwoju rozmaitych chorób.

Jeśli cierpisz na zaparcia, staraj się unikać środków przeczyszczających – podrażniają one ściany jelita oraz niszczą naturalną florę bakteryjną.

Dziś chcemy ci zaproponować skuteczny naturalny sposób na zaparcia – poznaj przykłady zdrowej kolacji, która poprawi pracę jelit i pozwoli pozbyć ci się tego uciążliwego problemu.



Zaparcia – dlaczego ważna jest kolacja?

Odpowiednia kolacja jest jednym z kluczowych elementów walki z zaparciami. Chcesz dowiedzieć się dlaczego?

Wątroba jest ściśle związana z jelitami, a z kolei kolacja jest posiłkiem, który najbardziej wpływa na pracę tego narządu – jego regeneracja następuje bowiem we wczesnych godzinach nocnych. Dlatego też lekka i wczesna kolacja jest pierwszym i najważniejszym krokiem w walce z zaparciami.

Jeśli dodatkowo wybierzesz odpowiednie produkty, które wspomagają pracę wątroby i jelit, z pewnością następnego ranka odczujesz pozytywne rezultaty naszej kolacji i zaparcia nie będą już stanowiły dla ciebie problemu.
Bakłażany zapiekane z pomidorami i mozzarellą



Bakłażan – oprócz tego, że ma doskonały smak – jest warzywem bardzo bogatym w błonnik, czyli składnik który intensywnie wspiera pracę jelit. Co więcej, dzięki dużej zawartości wody, bakłażan dostarcza uczucia sytości na długo, a także doskonale zwalcza nadciśnienie tętnicze oraz obniża poziom cholesterolu.

Jednym z najprostszych i najzdrowszych sposobów na przygotowanie bakłażana jest jego zapiekanie w piekarniku. Przed przygotowaniem należy jednak pamiętać o tym, aby zanurzyć warzywo przynajmniej na pół godziny w osolonej wodzie.


Bakłażan będzie jeszcze pyszniejszy, jeśli dodamy do niego kilka zmiksowanych pomidorów i cienkie plastry mozzarelli. Przekonaj się sama, że nie będziesz mogła się oprzeć temu przepysznemu daniu. Dla podniesienia walorów smakowych zalecamy przyprawienie go świeżą bazylią i oregano.
Krem z dyni na zaparcia

Dynia jest cennym źródłem błonnika oraz pomaga wyeliminować nadmiar wody z tkanek organizmu. Dlatego też roślina ta jest doskonałym wyborem na kolację, zwłaszcza w dni, kiedy czujemy się pełne, obrzęknięte czy też cierpimy na zaparcia.

Klasycznym sposobem na podanie dyni jest przygotowanie z niej kremu. Wykonasz go szybko i bez wysiłku. Gęsty i sycący krem jest idealnym, zdrowym wyborem na kolację.

Przypraw krem odrobiną oliwy z oliwek i wody morskiej – te dwa składniki również wspomagają funkcje wątroby oraz regulują pracę jelit.



Na koniec dodaj do kremu kilka pestek dyni. Dynia jest nie tylko źródłem cennych substancji odżywczych, ale również doskonałym naturalnym środkiem zwalczającym pasożyty jelitowe, które także są przyczyną powstawania zaparć.
Zwalcz zaparcia: krem z awokado z nasionami lnu

Nie zawsze mamy ochotę na przygotowywanie kolacji – w takim wypadku proponujemy ekspresowy przepis na krem z awokado. Jest on podobny do klasycznego guacamole, jednak jego smak jest łagodniejszy i bardziej odpowiedni na kolację.

Awokado jest bogatym źródłem białka, witamin, niezbędnych kwasów tłuszczowych, wspomagających perystaltykę jelit składników odżywczych oraz rozpuszczalnego i nierozpuszczalnego błonnika.

Przygotowanie kremu jest niezwykle proste: wystarczy rozmiażdżyć awokado widelcem lub je zmiksować, a następnie dodać przyprawy, na przykład czosnek, oliwę z oliwek, ocet jabłkowy i odrobinę soli. Dodaj również kilka nasion lnu – są one skutecznym lekiem na zaparcia już od czasów starożytnych.


Jedz krem razem z pełnoziarnistym chlebem lub waflami ryżowymi.